ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ
Αυτός ο τόμος είναι μια συλλογή είκοσι τριών εργασιών που διαβάστηκαν στο Διεθνές Συμπόσιο για την Αφρική και την Παλαιά Διαθήκη, στην Κάρεν, τον Οκτώβριο του 1999. Είναι μέρος της σειράς υποτροφιών Biblical Studies in African, η οποία περιλαμβάνει τίτλους σύγχρονων Αφρικανών Χριστιανών θεολόγων.
Ο σκοπός της σειράς γενικά είναι να διαθέσει ένα δείγμα τέτοιων βιβλίων όπως αυτό που εξετάζουμε σε προσιτές τιμές σε φοιτητές, καθηγητές, κληρικούς και λαϊκούς στην Αφρική. Επιπλέον, ελπίζεται ότι η αφρικανική χριστιανική θεολογική υποτροφία θα εισέλθει τελικά στην κύρια ροή του προγράμματος σπουδών θεολογίας σε ιδρύματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Αφρική και πέρα από αυτήν. Η σειρά σκοπεύει να καλύψει αυτό το κενό και να διευκολύνει τη συστηματική έρευνα για τη σύγχρονη χριστιανική θεολογία, όπως διατυπώνεται από Αφρικανούς μελετητές. Οι συντάκτες του κειμένου παραδέχονται ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα “τι σημαίνει να ερμηνεύεις την Παλαιά Διαθήκη στην Αφρική σήμερα;” Ωστόσο, είναι πεπεισμένοι ότι το κείμενο είναι μια προσπάθεια ρεαλιστικής απάντησης στο ερώτημα. Το ζήτημα του εντοπισμού, επιβεβαιώνουν, είναι σημαντικό για την επιστήμη της Παλαιάς Διαθήκης.
ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ ΜΙΑΣ ΔΟΚΙΜΙΑΣ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΠΟ ΤΑ ΚΥΡΙΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Μέρος Πρώτο: Χαρτογράφηση του πλαισίου των Μελετών της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική
Η τρέχουσα κατάσταση της υποτροφίας της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική: Πού βρισκόμαστε στο γύρισμα του αιώνα, του Knut Hotler
Αυτό το άρθρο θέτει μερικά βασικά ερωτήματα σχετικά με την κατάσταση της υποτροφίας της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική στις αρχές του περασμένου αιώνα, συνδέοντας τις δευτερεύουσες ιστορίες της υποτροφίας της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική με την κύρια ιστορία, την ιστορία για το ποιοι είμαστε και πού είμαστε. Ερευνά την τρέχουσα κατάσταση της υποτροφίας της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική από τρεις οπτικές γωνίες (θεματική, θεσμική και ερμηνευτική) και συζητά μερικές πτυχές αλληλεπίδρασης μεταξύ αυτών των τριών περιοχών. Η προτίμηση για προσεγγίσεις που σχετίζονται με τα κείμενα της Παλαιάς Διαθήκης και το αφρικανικό πλαίσιο και το αυξανόμενο ενδιαφέρον για πιο παραδοσιακές εξηγητικές προσεγγίσεις σημειώνονται από τη θεματική προσέγγιση. Από θεσμική άποψη, η εργασία προσδιορίζει και συζητά ορισμένα από τα προβλήματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ανάπτυξη μιας υποδομής που διευκολύνει μια υποτροφία της Παλαιάς Διαθήκης. Η τρίτη προοπτική συζητά πώς η επιστήμη της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική σχετίζεται με διαφορετικές πτυχές του ερμηνευτικού της πλαισίου. Ωστόσο, καθώς και οι τρεις αναφέρονται στο ίδιο φαινόμενο, την υποτροφία της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική, συνδέονται στενά. Αν και η αφρικανική υποτροφία της Παλαιάς Διαθήκης έχει καθιερωθεί, η φωνή της πρέπει να ακουστεί μέσα στην εκκλησία στην Αφρική και η ερμηνεία της πρέπει να αντικατοπτρίζει τον διάλογό της με τις εμπειρίες και τις ανησυχίες της Αφρικής. Το ίδιο ισχύει αν θέλει να είναι μέρος της παγκόσμιας συντεχνίας.
Μέρος δεύτερο: Η εύρεση της Αφρικής στην Παλαιά Διαθήκη
The images of Cush in the Old Testament: Reflections on African Hermeneutics, από τον David Tuesday Adamo
Αυτό το άρθρο εξετάζει τις διάφορες λειτουργίες και έννοιες του όρου Cush της Παλαιάς Διαθήκης που έχουν προταθεί από την ευρωκεντρική υποτροφία. Μια σύντομη ανασκόπηση ορισμένων επιπλέον βιβλικών αναφορών, όπως η αφρικανική και η ασσυριακή, προηγείται της συζήτησης σχετικά με τις αναφορές της Παλαιάς Διαθήκης στο Cush, η οποία χωρίζεται σε τρεις ομάδες: Cush ως προσωπικό όνομα, μια γεωγραφική αναφορά και μια αναφορά σε ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής. Συζητά την εκτελεστική λειτουργία, την έννοια και τη μετάφραση του όρου και τις επιπτώσεις της μετάφρασης για τις εκκλησίες στην Αφρική. Ο Adamo υποστηρίζει επίμονα την άποψη ότι ο Cush πρέπει να μεταφραστεί ή να αποδοθεί Αφρική, κάτι που θα καταρρίψει τις ρατσιστικές ιδέες που ορισμένοι μελετητές έχουν εξαναγκάσει στη Βίβλο στην ερμηνεία τους.
Μέρος τρίτο: Χρήση της Αφρικής για την ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης
What’s in a Name;: Africa Versus Old Testament Nomenclature, από τον Jonathan Gichaara
Ο Gichaara συμμετέχει σε μια συγκριτική μελέτη μεταξύ της σημασίας των ονομάτων ή των ονομάτων στην αφρικανική κληρονομιά των Μερού και στην Παλαιά Διαθήκη. Στην Παλαιά Διαθήκη και στους αφρικανικούς πολιτισμούς, το όνομα είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την ύπαρξη. Τίποτα δεν υπάρχει αν δεν έχει όνομα. Δεν είναι μια απλή ταμπέλα αναγνώρισης, αλλά μια έκφραση της ουσιαστικής φύσης του φέροντος του ονόματος. Αντιπροσώπευε τις ιδιότητες του χαρακτήρα είτε του κομιστή του ονόματος είτε του δότη ανάλογα με την περίπτωση. Περιγράφονται επίσης οι διαφορές.
Μέρος Τέταρτο: Χρήση της Παλαιάς Διαθήκης για την ερμηνεία της Αφρικής
Γένεση 1-2 και μερικά στοιχεία εκτροπής από το αρχικό νόημα της δημιουργίας του άνδρα και της γυναίκας, από την Anne Nasimiyu Wasike
Αυτό το άρθρο εξετάζει τη θέση της γυναίκας στην εκκλησία και την κοινωνία. Λυπάται για τη θλιβερή χρήση της Βίβλου, καθώς ορισμένοι Αφρικανοί μελετητές αναφέρθηκαν στην παραδοσιακή, πολιτιστική και θρησκευτική κληρονομιά τους για να δικαιολογήσουν την κατώτερη θέση των γυναικών στην κοινωνία. Για αιώνες, οι άνδρες μελετητές πήγαιναν στις Γραφές και επέλεξαν εκείνα τα κείμενα που υποστηρίζουν τις ανδροκρατούμενες απόψεις τους για τις γυναίκες. Ο συγγραφέας πιστεύει ότι ο Χριστιανισμός απέτυχε να αντικατοπτρίσει το μήνυμα αποκατάστασης του Ευαγγελίου. Έχει αποξενώσει και περιθωριοποιήσει τις Αφρικανές στην Εκκλησία. Δεν είναι περίεργο που η Αφρική πρωτοστατεί στα αναδυόμενα εκκλησιαστικά κινήματα που επιδιώκουν την ολότητα, τη θεραπεία και την αναγνώριση της ηγεσίας των γυναικών. Οι γυναίκες, υποστηρίζει ο Wasike, πρέπει να αμφισβητήσουν την πατερική ερμηνεία που δεν τους επιτρέπει σε ηγετικούς ρόλους πέρα από τη διαχείριση του νοικοκυριού. Υποστηρίζει ότι υπάρχει ανάγκη για μια θεολογία που επιβεβαιώνει την αποκατάσταση στον Ιησού Χριστό, η οποία υποστηρίζει τη μοναδικότητά μας ως πρόσωπα; αρσενικό και θηλυκό-, φτιαγμένο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν του Θεού. Τα τεχνητά εμπόδια που περιορίζουν την ανθρώπινη ελευθερία, ειδικά την ελευθερία των γυναικών, πρέπει να γκρεμιστούν για να μπορέσει κάθε παιδί του Θεού να εκπληρώσει τα θεόδοτα χαρίσματα και τα ταλέντα του.
Μέρος πέμπτο: Μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική
Μορφολογική και συντακτική αντιστοιχία μεταξύ εβραϊκών και μπαντού γλωσσών, του Victor Zinkuratire
Αυτό το άρθρο εφιστά την προσοχή σε ορισμένα χαρακτηριστικά της εβραϊκής γλώσσας που έχουν κοντινά ισοδύναμα στις γλώσσες Μπαντού. Αναφέρονται αρκετά παραδείγματα ορισμένων μορφολογικών και συντακτικών αντιστοιχιών μεταξύ των εβραϊκών και των γλωσσών Μπαντού. Ένα τελευταίο παράδειγμα σύγκρισης λαμβάνεται από ένα κοινό χαρακτηριστικό της εβραϊκής γλώσσας, δηλαδή την ακολουθία ρημάτων qatal-wayyiqtol (τέλειο και ατελές) που χρησιμοποιείται στην αφήγηση παρελθόντος χρόνου.
Ο συγγραφέας αντλεί αρκετές σημαντικές συνέπειες με βάση την ανακάλυψη αυτών των ομοιοτήτων και αντιστοιχιών. Υποψιάζεται ότι οι χαμιτικές και νιλωτικές ομάδες γλωσσών θα έδιναν μια ακόμη πιο στενή και πιο ριζική ομοιότητα με τα εβραϊκά από τις γλώσσες Μπαντού. Αυτές οι αντιστοιχίες και ομοιότητες μεταξύ της εβραϊκής και της αφρικανικής γλώσσας θα μπορούσαν να ενθαρρύνουν Αφρικανούς μελετητές της Παλαιάς Διαθήκης να εξετάσουν τη δυνατότητα χρήσης κυρίως αφρικανικών μεταφράσεων της Βίβλου (αντί ευρωπαϊκών) σε συνδυασμό με την Εβραϊκή (και την Ελληνική) Βίβλο. Αυτή θα μπορούσε να είναι μια πολλά υποσχόμενη διαδρομή προς μια γνήσια αφρικανική βιβλική ερμηνεία που θα διευκολύνει μια πιο συμφραζόμενη ερμηνεία της Βίβλου για τους Αφρικανούς.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ
Γενικά, αυτές οι εργασίες δίνουν μια αρκετά αντιπροσωπευτική μαρτυρία για το πώς ερμηνεύεται η σχέση μεταξύ της Αφρικής και της Παλαιάς Διαθήκης σε πανεπιστήμια και θεολογικά σεμινάρια στην Ανατολική και Νότια Αφρική στις αρχές του περασμένου αιώνα. Αποτελούν μια ανεκτίμητη προσπάθεια ερμηνείας της Παλαιάς Διαθήκης σε ένα αφρικανικό πλαίσιο. Αποτελούν σημαντικούς δείκτες στο μακρύ ταξίδι προς την ωρίμανση της αφρικανικής θεολογικής επιστήμης. Χαρτογραφώντας το πλαίσιο των μελετών της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική, με στόχο την εύρεση της Αφρικής στην Παλαιά Διαθήκη, αναλύοντας διάφορες πτυχές της απεικόνισης της Αφρικής και των Αφρικανών στην Παλαιά Διαθήκη, συζητώντας την Αφρική για την ερμηνεία της Παλαιάς Διαθήκης, αναλύοντας διάφορες πτυχές του τρόπου με τον οποίο τα κείμενα της Η Παλαιά Διαθήκη βιώνεται ως σχετική με τους σύγχρονους Αφρικανούς αναγνώστες τους και περιγράφοντας διάφορες πτυχές της προσπάθειας μετάφρασης της Παλαιάς Διαθήκης στην Αφρική σήμερα, αυτές οι εργασίες απεικονίζουν την αινιγματική συγγένεια μεταξύ της αφρικανικής θρησκευτικής κληρονομιάς και του τρόπου ζωής που προϋποθέτει η Παλαιά Διαθήκη και θεωρεί δεδομένο.
Η κριτική μου για το κείμενο είναι ότι δεν αντικατοπτρίζει μελετητές και από τις τέσσερις κύριες περιοχές της Αφρικής. Αν και η χώρα μου, η Σιέρα Λεόνε, δεν περιλαμβάνεται, πιθανότατα θα περίμενε κανείς ουσιαστικές συνεισφορές από ή για τη χώρα με πιθανώς μία από τις μεγαλύτερες αναπτυσσόμενες εκκλησίες στον κόσμο (Νιγηρία). Παρά τα παραπάνω, ο συγγραφέας παρατηρεί ρεαλιστικά ότι, χωρίς την Αφρική και τη συμμετοχή των Αφρικανών, ούτε ο Ιουδαϊσμός ούτε ο Χριστιανισμός θα είχαν νόημα. Αυτό σημαίνει ότι η Παλαιά Διαθήκη δεν μπορεί να ερμηνευτεί ρεαλιστικά χωρίς τη συμβολή της Αφρικής.